همیشه دوست داشتم مردم را در سلامتی و تندرستی ببینم.این آرزوی من بود ، آرزو می کردم سلامتی (بزرگترین نعمت خداوند رحمان) شامل حال همه ی مردم سرزمینم باشد. بیماری ، مرگ ومیر و رفتن های ناگهانی نه برای من بعنوان یک پزشک و نه برای اطرافیان بیمار و بازماندگان، عادی و معمولی نمی شد… در سالهای زیادی که مشغول به تحصیل و یافتن مهارت در شاخه طب سنتی علی الخصوص طی سوزنی در کشور چین بودم ، همواره عمر متوسط مردم چین را با مقدار عمر متوسط و میزان امید به زندگی مردم کشورم مقایسه می کردم. نمونه های بیشماری از مردمی که تا سنین ۹۰- ۱۰۰ و حتی بالاتر را می دیدم که بیشتر آنها به راحتی و بدون داشتن مشکل خاصی به انجام امور روزمره خود مشغول بودند… ناخودآگاه مقایسه ای در ذهنم انجام می شد .مردم کشورم که در سنین جوانی و میانسالی دچار بیماری های گاهاً صعب العلاج و یا سکته های منجر به فوت می شدند…یک جای کار مشکل داشت

آیا عدالت خداوند بخشنده و مهربان بین ما و دیگر مردمان نا برابر بود؟
آیا قسمت و سرنوشت بخشی از مردمم سرزمینم دست و پنجه نرم کردن با بیماری یا فوت در سنین جوانی و میانسالی بود ؟
آیا خداوند الرحم الراحمین ، تبعیضی بین بندگان خودش قائل بود؟!!!

-پاسخ تمام سوالات بالا فقط و فقط یک کلام بود…خیر

حلقه گم شده در جواب این سوالات در سبک زندگی، خوراک، خواب و عادات ما ایرانی ها ست. بدون شک اگر ما عادات بد در سبک زندگی و خواب و خوراک خود را از بین برده و پایه گذار عادت های خوب در زندگی خود شویم ، روز بروز بر سلامتی و طول عمر خود و فرزندانمان اضافه خواهیم کرد.

من “دکتر عباس انصاری ” ابتدا بعنوان یک ایرانی و سپس بعنوان یک پزشک متخصص وظیفه دارم در نهادینه کردن عادات خوب و سالم در سبک خوراک، خواب و زندکی در بین مردمان سرزمینم تلاش کنم و این مژده را به تمامی کاربران و خوانندگان این مرقومه بدهم که امروزه با پیشرفت روز افزون علم پزشکی به لطف و مدد خداوند متعال قادر هستیم بسیاری از کنش ها و ناهنجاری هایی که زمینه ساز بیماری های مختلف و بعضاً سکته های قلبی و مغزی می شود را قبل از وقوع، تشخیص داده و نسبت به درمان کم هزینه آن اقدام کنیم …این رسالت من است